کد مطلب:1424 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:415
احکام نجاسات
136- نـجس كردن خط و ورق قرآن در صورتی كه مستلزم هتك حرمت باشد بی اشكال حرام است و اگر نجس شود باید فورا آن را آب بكشند.
بلكه بنابر احتیاط واجب در غیر فرض هتك نیز نجس كردن آن حرام و آب كشیدن واجب است .
137- اگر جلد قرآن نجس شود در صورتی كه بی احترامی به قرآن باشد باید آنرا آب بكشند.
138- گـذاشتن قرآن روی عین نجس مانند خون و مردار اگر چه آن عین نجس خشك باشد در صورتی كه بی احترامی به قرآن باشد حرام است .
139- نـوشـتن قرآن با مركب نجس اگر چه یك حرف آن باشد حكم نجس كردن آنرا دارد , و اگر نوشته شود باید آن را آب بكشند یا به واسطه تراشیدن و مانند آن كاری كنند كه از بین برود.
140- در صورتی كه دادن قرآن به كافر مستلزم هتك باشد حرام و گرفتن قرآن از او واجب است .
141- اگـر ورق قـرآن یـا چـیزی كه احترام آن لازم است , مثل كاغذی كه اسم خدا یا پیغمبر یا امام بر آن نوشته شده , در مستراح بیفتد , بیرون آوردن و آب كشیدن آن اگر چه خرج داشته باشد واجب است .
و اگر بیرون آوردن آن ممكن نباشد , باید به آن مستراح نروند تا یقین كنند آن ورق پوسیده است .
و نیز اگر تربت در مستراح بیفتد و بیرون آوردن آن ممكن نباشد.
باید تا وقتی كه یقین نكرده اند كه به كلی از بین رفته به آن مستراح نروند.
142- خوردن و آشامیدن چیز متنجس حرام است , و همچنین است خوراندن آن به دیگری , ولی خوراندن آن به طفل یا دیوانه ظاهرا جایز است , و اگر خود طفل یا دیوانه غذای نجس را بخورد یا با دست نجس غذا را نجس كند و بخورد لازم نیست از او جلوگیری كنند.
143- فـروخـتـن و عاریه دادن چیز نجسی كه قابل پاك شدن است اشكال ندارد ولی لازم است كه نجس بودن آن را به طرف بگوید , به دو شرط ( اول ) آن كه طرف در معرض آن باشد كه در مخالفت حكم الزامی واقـع شود مثل اینكه او را در خوردن یا آشامیدن استعمال نماید و اگر این چنین نباشد لازم نیست بگوید مـثلا نجس بودن لباسی را كه طرف با آن نماز می خواند لازم نیست به او بگوید زیرا پاك بودن لباس شرط واقعی نیست .
( دوم ) آنـكـه احـتـمـال بدهد كه طرف به گفته او ترتیب اثر دهد و اما اگر بداند كه ترتیب اثر نمی دهد گفتن لازم نیست .
144- اگـر انـسـان بـبـیند كسی چیز نجسی را می خورد یا با لباس نجس نماز می خواند لازم نیست به او بگوید.
145- اگر جایی از خانه یا فرش كسی نجس باشد و ببیند بدن یا لباس یا چیز دیگر كسانی كه وارد خانه او می شوند با رطوبت به جای نجس رسیده است چنانچه او موجب این امر شده باشد باید با دو شرطی كه در مساله پیش گذشت به آنان بگوید.
146- اگـر صـاحب خانه در بین غذا خوردن بفهمد غذا نجس است باید - با شرط دومی كه گذشت - به مهمانها بگوید , و اما اگر یكی از مهمانها بفهمد لازم نیست به دیگران خبر دهد ولی چنانچه طوری با آنها معاشرت دارد كه به واسطه نجس بودن آنان خود از جهت ابتلای به نجاست مبتلا به مخالفت حكم الزامی می شود باید به آنان بگوید.
147- اگـر چـیـزی را كـه عـاریه كرده نجس شود باید صاحبش را از نجس شدن آن به دو شرطی كه در مساله 143 گذشت آگاه كند.
148- اگر بچه بگوید چیزی نجس است , یا چیزی را آب كشیده نباید حرف او را قبول كرد.
ولـی بچه ای كه تكلیفش نزدیك است اگر بگوید چیزی را آب كشیدم , در صورتی كه آن چیز در تصرف او باشد یا گفته اش مورد اطمینان باشد قبول می شود , و همچنین اگر بگوید چیزی نجس است .